Antonius

Het is het jaar 1231 en op een kloosterplein nabij Padua ligt de monnik Antonius te sterven. Duizenden mensen drommen samen om te zien hoe een heilige naar de hemel gaat. Maar niemand geeft hem ook maar een druppel water om zijn leed te verzachten.
De stervende Antonius ziet zijn leven aan zich voorbijtrekken. De mensen die hij ontmoet heeft, die hem geholpen of tegengewerkt hebben. Zijn ontdekking van de macht van het woord. Het geweld van zijn tijd en de vraag of hij daar met zijn woorden iets tegen bereikt heeft.

---

..."De mens van wie God Zijn oog afwendt, gaat verloren, hij gaat verloren in het niets. Maar wie zoekt een verloren ziel? Wie vindt die?
- Dat is mijn conclusie na dertig jaar nadenken: het kwaad is het niets. De boosaardige ziel gaat in het niets verloren. Wat vind je daarvan, broeder Fernando?"
Abt Amarildo glimlachte - ernstig, smekend, leeg. Voordat Fernando kon antwoorden, ging hij snel verder: "Jij, mijn broeder, ben jij geroepen te letten op de zielen die geneigd zijn tot het kwaad? Ben je geroepen ze te zoeken als ze verloren gaan? Ben jij de man die terugvindt wat verloren is? In dat geval kun je goed van kwaad onderscheiden. Ik kan het vaak niet, broeder Fernando, ik kan het vaak niet..."
Fernando keek hem lang aan, een lome blik vanonder lome donkere oogleden, en zei tenslotte: "Ik  vind de juiste woorden niet. Daarom wil ik ze lenen van onze Augustinus."...

---

Michael Köhlmeier (Oostenrijk 1949) bracht sinds 1974 een omvangrijk oeuvre voort. Hij schreef romans, hoorspelen, toneelstukken en liedteksten. Zijn werk is vanaf 1974 tot heden meer dan twintig keer bekroond.