Jazz avant la Lettre

---

De hardheid van de Bösendorfer piano, die op sommige, door Hungaroton opgenomen Beethoven pianosonates door Annie Fischer (1914-1995) enigszins de oren pijn doen, "mis" ik op de onlangs door ICA Classics uitgebrachte cd met enkele sonates: No. 19 uit 1971,  Nos. 15 & 32 uit 1977 en No. 30 tien jaar later, door de BBC in Londen opgenomen. Mogelijk geen Bösendorfer hier maar een Steinway?
Hoe dan ook, mijn waardering voor de uitvoeringspraktijk van Annie Fischer is bijzonder groot; mijn gevoel zegt mij dat dit Beethoven is zoals hij zelf gespeeld zou kunnen hebben (als hij over een moderne piano had kunnen beschikken).
Heb ik dan, de doos met 9 cd's (Hungaroton) koesterend, nog behoefte aan deze uitgave? Jazeker! Deze cd biedt een interpretatie die je van Fischer gewend bent en toch weer zo anders is. Zonder enige opsmuk of grootdoenerij, slechts de muziek telt. De re-mastering is een voorbeeld voor menig opgepoetste heruitgaven uit de pop- en jazzmuziek welke door weet ik welke digitale technieken om zeep zijn geholpen.

Ervaar Beethoven in het bijna improviserende, vloeiende Allegro uit de Pastorale, waar Fischer niet met twee handen, maar met tien vingers speelt, het prachtige Andante dat daar op volgt; het gevoelige Andante nolto cantabile ed espressivo uit Sonate No. 30, waarin de geest van Bach voelbaar aanwezig is; het tweede deel van Sonate No. 32 waarin zowaar "jazz avant la lettre" te horen is.